Andere lastige momenten

Negatieve bijverschijnselen van medicatie of ziektebeeld

Denk hierbij aan dikker worden door de behandeling of een afwijkend uiterlijk door de aandoening zelf. Hierdoor kan een negatief zelfbeeld ontstaan of kan uw kind gepest worden. Probeer hier open over te blijven communiceren. Als dat lastig is, let dan extra op ander gedrag van uw kind, zoals terugtrekken en stiller of juist opstandiger zijn. Als u dit opmerkt, is het belangrijk om dit toch bespreekbaar te maken. Om uw kind te motiveren kunt u ook samen nog eens de  voordelen en nadelen van de behandeling bespreken. Dit kan helpen om de negatieve bijverschijnselen te relativeren.

Duur van de behandeling

De duur van de behandeling kan zowel zwaar wegen als uw kind in de toekomst als naar het verleden kijkt. Uw kind kan het idee hebben dat hij of zij nog heel lang moet prikken en dat het einde nog lang niet in zicht in. Omgekeerd kan uw kind ook het idee heeft dat hij of zij al heel lang aan het prikken is en hierdoor een beetje in een sleur raakt. In het eerste geval is het belangrijk om de korte termijn voordelen van de behandeling te benadrukken en niet te ver vooruit te kijken. In het tweede geval kunt u benadrukken dat het juist zo zonde is van al die tijd prikken als uw kind nu stopt. Voor sommige kinderen is het gebruik na de puberteit afgelopen. In dat geval kunt u aangeven dat uw kind nog maar even hoeft vol te houden: het einde is eindelijk bijna in zicht.

In de eerste jaren ging het prikken prima. Ik groeide goed en ik prikte trouw iedere avond. Maar als je een aantal jaren op ongeveer dezelfde plaats prikt, dan wordt dat weefsel stugger en doet het meer pijn. Eigenlijk moet je dan op andere plaatsen gaan prikken, maar bij mij groeide toen de angst en die angst is eigenlijk nooit meer weggegaan.

Uitblijven van gewenst resultaat

Als er geen resultaat lijkt te zijn, is het lastig voor uw kind om gemotiveerd te blijven. Het geloof in wat u zegt, kan dan minder worden. Als er kleine resultaten geboekt zijn, probeer deze dan te benadrukken en blijf proberen uw kind te motiveren. Als de resultaten uitblijven, neem dan contact op met uw zorgverlener.

Overgang geprikt worden naar zelf prikken

Er komt een moment dat uw kind er aan toe is om zelf te gaan prikken. De leeftijd waarop dit gebeurt, verschilt per kind en laat zich niet opdringen. Het is hierbij belangrijk dat uw kind zelf de beslissing maakt dat hij of zij zichzelf de toediening wil gaan geven en dat u er samen goed over praat. Vervolgens kunt u uw kind langzaamaan steeds meer verantwoordelijkheden gaan geven met betrekking tot de toediening. De eerste tijd dat uw kind het echt helemaal alleen kan, is het verstandig om nog wel mee te kijken en te checken of alles goed gebeurt. Als alles goed blijft gaan kunt u dit rustig afbouwen.
Soms gaat het echter niet zo goed en soepel als gehoopt. Probeer dan na te gaan waar de weerstand vandaan komt: bij u of uw kind. Als uw kind moeite heeft met de overgang, probeer dan te achterhalen waar dit door komt en maak eventueel een stappenplan om langzaam te wennen. Als uzelf merkt dat u de overgang lastig vindt, bedenk dan hoe dit zou kunnen komen (bv. moeite met loslaten, te weinig vertrouwen in uw kind of angst voor controle verlies) en wat de oorzaak hiervan is. Vertel ook eerlijk aan uw kind waarom u het moeilijk vindt om over te gaan op zelf prikken, dan kan iedereen rekening met elkaar houden.
Het hoeft natuurlijk niet tot problemen te leiden als uw kind liever zelf de injectie wil zetten. Het kan juist ook bevorderend zijn voor de behandeling, doordat conflicten kunnen verminderen, uw kind zich verantwoordelijk voelt en meer vrijheid heeft. U bent bovendien minder belast als ouder. 

Veranderingen in de sociale omstandigheden

Tijdelijke of definitieve veranderingen van ernstige en minder ernstige aard kunnen het prikken zowel praktisch als emotioneel bemoeilijken. Zo kan het tijdens tijdelijke veranderingen zoals logeren, schoolkamp en vakantie lastig zijn om de routine te behouden. Toch wordt aangeraden om ook op deze momenten het ritueel zoveel mogelijk in stand te houden. Ook als de verandering definitief is, zoals bij een verhuizing of het veranderen van school, is vasthouden aan de routine belangrijk.
Het vasthouden aan de vaste routine is ook belangrijk bij ingrijpendere momenten, zoals een scheiding, de geboorte van een broertje of zusje, of het overlijden van vrienden, familie of een huisdier. Hierbij komen vaak ook veel emoties kijken en het is belangrijk dat hier aandacht aan wordt besteed.
 

Op elk van deze en andere momenten dat de routine in gevaar dreigt te komen, is het goed om nog eens te kijken naar de afspraken die u met uw kind gemaakt heeft: kloppen deze nog? Zijn ze toe aan een opfrisser, door bepaalde veranderingen of omdat uw kind ouder geworden is? Als u nieuwe afspraken wilt maken, kunt u gebruik maken van de zo-doen-we-het-kaart (voor kinderen tot 12 jaar) of het groeihormooncontract (voor kinderen van 12 jaar en ouder).